Gidenler için...

Hani bütün mezarlıkların girişlerinde yazar ya " her fani bir gün ölümü tadıcaktır" diye. İnsan bu cümleyi sadece mezarlığa girdiğinde anlayabiliyormuş... Annem, teyzem, dedemden sonra şimdi de anneannemi yolcu ettik... İnsan ölüm denen şeye bile alışabiliyor. Allah nasıl bir güç veriyorsa, hayatın iki gün sonra normale dönüyor işte.. Dönmek de zorunda...

Her ölümün arkasından, gerçek dünyanın bu olmadığını daha iyi anlıyorsun, ve bir gün herşeyin senin için de biteceğini... İşte o zaman insanın içini acıyla karışık bir korku kaplıyor.

 Ölüm aslında yanıbaşımızda, sadece bize uzak görünüyor... Gidenler gelmiyor, ama hatıraları onları hep yaşatıyor...

Sevgili annem, teyzem, dedem ve anneannem; huzur içinde uyuyun. Bizi oradan görebildiğiniz ümidini içimizden hiç atmadan yaşayacağız, sizleri hatırlayarak, severek ve çok özleyerek...